|
| Κείμενο : Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο Αμαλιάδας |
| Πηγή : /P030-03 , Ευρετήριο : O-632E3964 |
| Εύη Πάλα-Χρονοπούλου Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο Αμαλιάδας Πάλα-Χρονοπούλου, Εύη: "Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο Αμαλιάδας", Παράδοση και Τέχνη 030, σελ. 4-5, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1996. Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο Αμαλιάδας Το Λ.Μ.Α. συλλέγει το υλικό του από τα τέλη του 1993. Εγκαινιάζεται το 1994 από τον Δήμαρχο Αμαλιάδας. Το 1995 γίνεται Ν.Π.Δ.Δ. και διοικείται από 9μελές Διοικητικό Συμβούλιο που ορίζεται από το Δήμαρχο. Στεγάζεται (με ενοίκιο) στο 2ο όροφο του νεοκλασικού κτιρίου του 1933 των αδερφών Μπαρούτα, επαναπατρισθέντων ομογενών από τις ΗΠΑ, στην Πλατεία Καζαντζάκη. Στόχος του Μουσείου είναι η προβολή της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας. Η συλλογή του υλικού έγινε από την περιοχή της Αμαλιάδας, δωρεά των ευαίσθητων ανθρώπων της περιοχής μας. Σ' αυτούς οφείλεται η ύπαρξη του Λ.Μ.Α. και οφείλουμε να τους ευχαριστήσουμε. Επειδή νιώθαμε ότι απευθυνόμαστε κυρίως στους μαθητές, προσπαθήσαμε, με την παρουσίαση των αντικειμένων να ενημερώνουμε για τη χρήση τους και για την εξέλιξη τους. Το λαογραφικό υλικό συνιστά 9 ενότητες, που κατεβλήθη προσπάθεια να έχουν ένα καλό αισθητικό αποτέλεσμα, αλλά και να γίνουν γωνιές όπως λειτουργούσαν στην εποχή τους, σύμφωνα με τις αρχές της Μουσειολογίας. 1. Γυναίκα και παραδοσιακές εργασίες: Η παρουσίαση γίνεται από φωτοαντίγραφα πινάκων της Αντωνάτου. Παραδοσιακές εργασίες της γυναίκας σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας με σύγχρονη προβολή των προϊόντων κάθε περιοχής και των παραδοσιακών εργαλείων που χρησιμοποιούνται. Κάνει εντύπωση ένας παραδοσιακός στίφτης σταφυλιών 150 ετών περίπου. Το μάτι του επισκέπτη στέκεται στην ξύλινη βίδα που πιέζει το βαρίδι, που πατάει το σταφύλι στον κάδο και χύνει το μούστο από την υδροροή της βάσης (από ξύλο ενός μονοκόμματου κορμού πλατάνου, που δεν καίγεται). 2. Η ιστορία της πόλης μετά την απελευθέρωση. Η ιστόρηση γίνεται: α) μέσα από πορτραίτα των Δημάρχων της από τα τέλη του 19ου αιώνα ως τις αρχές του 20αι., ιστορικά έγγραφα, φωτογραφίες νεοκλασικών κτιρίων αρχών του αιώνα, β) μέσα από τις φωτογραφίες και αγιογραφίες εκκλησιών, που σημαίνουν και την καταγωγή των εποίκων στο χώρο αυτό, γ) από φωτογραφίες των σχολείων με την ιστορία τους, και δ) φωτογραφίες της πόλης των αρχών του 20ού αιώνα, που δίνουν πληροφορίες για τη ζωή του τόπου. Επίσης έπιπλα των αχών του αιώνα, μικροαντικείμενα και εργαλεία κατασκευασμένα από μαστόρους επώνυμους της πόλης. 3. Ο χώρος του αργαλειού με όλα σχεδόν τα εργαλεία για την άσκηση της οικοτεχνίας, πλούσια γκάμα υφαντών από χαλιά έως εσώρουχα, φτιαγμένα από διάφορες ίνες: μάλλινου (πρόβατου, κατσικιού), βαμβακερού, σπάρτου, λινού, μεταξωτού, πλην χασισιού. Στον χώρο αυτό βρίσκονται και διάφορα άλλα αντικείμενα που χρησιμοποιούνται στην οικοτεχνία (ραπτομηχανές, βελόνες, κόθροι, κοπανέλι κλπ.) 4. Αγροτικά εργαλεία, σφυρήλατα αντικείμενα. Ξύλινο άροτρο και δίπλα το σιδερένιο άροτρο με μικροαντικείμενα της αγροτικής ζωής. Σ' αυτά υπάγεται η σειρά μέτρων και σταθμών, με ξεχωριστή θέση του "κάρτου", ξύλινου κάδου από μονοκόμματο κορμό πλατάνου (μονάδα όγκου σιτηρών). 5. Κρεβατοκάμαρα με σφυρήλατο κρεβάτι, πλήθος από εσώρουχα, λαβομάνο, καλημέρα, κούνιες (εξελικτικά) και καρίνες ντουλάπες, έργα ντόπιων μαστόρων. 6. Παραδοσιακές ενδυμασίες παλαιότερες και των αρχών του 20ου αι., καθώς και μικροαντικείμενα σε βιτρίνες-προθήκες. 7.Παραδοσιακά παιχνίδια κατασκευασμένα από καλάμι ή από άλλα ευτελή υλικά, που τα γεννούσε η χαρά της δημιουργίας. 8.Η 9η ενότητα είναι το μαγειριά, η κουζίνα, όπως γινόταν η χρήση της, με τα χάλκινα σκεύη, μπαλωμένα αφού περνούσαν από μάνα σε κόρη, τα πήλινα αντικείμενα, οι σκάφες και τα σκαφίδια του πλυσίματος με όλα τα σύνεργα τους. Τα φωτιστικά και ο σοφράς με τις πετσέτες του, έτοιμος στρωμένος για το δείπνο της οικογένειας. 9.Η Αμαλιάδα, από τις πρώτες πόλεις με ραδιοφωνικό σταθμό (1956), έχει παράδοση στο ραδιόφωνο. Στο μουσείο μας θα δείτε μια πλούσια συλλογή από παλιά, πανέμορφα έργα τέχνης, ξύλινα ραδιόφωνα, γραμμόφωνα, μεγάφωνα, ασυρμάτους. Το Μουσείο φιλοδοξεί να γίνει πυρήνας πολιτισμού με δραστηριότητες που εντάσσονται στην φιλοσοφία του, όπως η έκθεση απλάδας-τάπητου κεντημένου στον αργαλειό, που έγινε στα πλαίσια του ετήσιου συνεδρίου της Διεθνής Οργάνωσης Λαϊκής Τέχνης στις 10-14 Ιουλίου 1996. Η έλλειψη πόρων προκαλεί θλίψη και απόγνωση. Μοναδική πηγή αισιοδοξίας είναι κάποιοι επισκέπτες, που λένε ότι το Λαογραφικό Μουσείο για την Αμαλιάδα είναι ό,τι καλύτερο έχει. Είναι ο πλέον σημαντικός επισκέψιμος χώρος. Εύη Πάλα-Χρονοπούλου, Πρόεδρος *********************************************** ************************************************* PAR030 PalaChronopoulou01GR.doc |