|
| Κείμενο : Χοροί στη Χάλκη. |
| Πηγή : /P060-02 , Ευρετήριο : O-4CBA72EB |
Ευανθία-Βάσω Αντωνίου Χοροί στη Χάλκη. Αντωνίου, Ευανθία-Βάσω: "Χοροί στη Χάλκη", Παράδοση και Τέχνη 060, σελ. 6, Αθήνα, Δ.Ο.Λ.Τ., Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2001. Η Χάλκη της Δωδεκανήσου σε παλιούς και σύγχρονους καιρούς. Εκδόσεις Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρόδου. Χοροί στη Χάλκη Πανηγύρια Στη Χάλκη ο Αης Γιώργης αποκαλείται Αράπης και το μοναστήρι του είναι στη μέση δύο βουνών με μια πολύ δύσκολη πρόσβαση από πάνω, γιατί μοιάζει με χαράδρα πολύ κατηφορική, με πολλές πέτρες, που τη λένε Χοχλακιά. Μπορεί κανείς να πάει με πλοίο, αλλά και πάλι το ανέβασμα από το λιμάνι προς το μοναστήρι είναι πολύ δύσκολο. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τους προσκυνητές να τιμούν τον άγιό τους. Στα παλιά χρόνια χόρευαν γύρω από τη φωτιά, όπως ο πυρρίχιος χορός των αρχαίων. Στην Αλιμνιά, που υπάρχει άλλο μοναστήρι του Αη Γιώργη και γίνεται επίσης γλέντι, οι προσκυνητές μένουν λίγες μέρες εκεί, ζώντας μια κάπως πρωτόγονη ζωή. Μουσική Του Πάνω ή της "Μουνουριάς", μουριάς, επειδή τραγουδιόταν στο Χωριό, σ' ένα καφενείο που είχε στην αυλή του μια μουριά. Ηταν ο παλιός σκοπός και χορός του Χωριού, πολύ πηδηχτός. Σχεδόν όλοι οι χοροί της Χάλκης χορεύονταν σε κύκλο. Το πρώτο και το τελευταίο άτομο έπρεπε να είναι άντρες. Θεωρούνταν πολύ προσβλητικό για μια γυναίκα να είναι η τελευταία του κύκλου. Ο πρώτος ήταν ο καβαλιέρος με τη ντάμα του. Μετά από 2-3βόλτες ερχόταν άλλος με τη ντάμα του να χορέψει στον κά'ο, μπροστά. Αν όμως η πρώτη παρέα ήθελε να συνεχίσει, τότε ο καβαλιέρος έριχνε χρήματα στους οργανοπαίχτες και συνέχιζε. Αν αργούσε να φύγει από τον κά'ο, τότε σχηματιζόταν δεύτερος και τρίτος κύκλος. Ο καβαλιέρος, ή όποιος ήταν στον κά'ο, έφευγε από τον κύκλο και χόρευε κάνοντας πουστάλια, τσαλίμια, κουνώντας και κτυπώντας τα χέρια και κτυπώντας τα χέρια και τα πόδια του. Μ' αυτό τον τρόπο εξέφραζε τα πάθη του και με γοργούς βηματισμούς έδειχνε τη λεβεντιά του. Ο Κάτω, ήπιος χορός, που χορεύεται με το σκοπό της αυγής και τραγουδιέται και στους γάμους. Ο Σταυρωτός, χορός που χορεύεται με της Βλάχας το σκοπό. Ο Ζερβόδεξιος, σιγανός χορός που τώρα χορεύεται κι αυτός με της Βλάχας το σκοπό και πάει ανάποδα, από δεξιά προς τα αριστερά. Ο χορός που ενθουσιάζει γέρους και νέους και θεωρείται ο πιο αγαπητός χορός της Χάλκης, είναι η Σούστα, που έχει διαφορετικό βηματισμό από τη Σούστα των άλλων νησιών και θυμίζει πολύ την περιγραφή του Πάνω. Εχω δει ανθρώπους άρρωστους που περπατούν με κόπο, μόλις ακούσουν το σκοπό της Σούστας, να μην μπορούν να συγκρατηθούν και να αρχίζουν να χορεύουν. Σήμερα η Χάλκη, με τη βοήθεια του Λυκείου Ελληνίδων, διαθέτει ένα υπέροχο χορευτικό συγκρότημα για τοπικούς χορούς, που όταν παρουσιάζεται αποσπά πολλούς επαίνους. Τα μικρά παιδιά μαθαίνουν να χορεύουν τους τοπικούς χορούς μόνα τους ή με τη βοήθεια των γονιών τους. Δεν διστάζουν να χορεύουν παντού από μικρή ηλικία. Εκείνα που μένουν μακριά από τη Χάλκη ζήτησαν συμπαράσταση από κάποια καλή χορεύτρια της Χάλκης, για να μάθουν κι αυτά τους χορούς της πατρίδας των γονιών τους. Ευανθία-Βάσω Αντωνίου Η Χάλκη της Δωδεκανήσου σε παλιούς και σύγχρονους καιρούς. Εκδόσεις Δημόσιας Βιβλιοθήκης Ρόδου ********************************************************* ********************************************************* PAR060 AntoniouE01GR.doc |