Τεκμήρια ::  Λήμμα : Αμοιρη

Τεκμήρια :

( 1 )

Κινούμενες εικόνες  

( 2 )

Εικόνες  

( 1 )

Ηχογραφήματα  

( 1 )

Κείμενα


Κείμενο : Αμοιρη , Μιμητικός χορός με το ομώνυμο τραγούδι στη Ζάκυνθο. Τραγούδι στη Ζάκυνθο.
Πηγή : Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Χορού , Ευρετήριο : E-657CC
-[Καρακάσης 1967, 266] Ζάκυνθος: Η Αμοιρη είναι χορός μιμικός, σταυρωτός. Οι χορευταί χορεύουν εις κύκλον, πιασμένοι από τα χέρια. Εις ωρισμένον σημείον του χορού σταματούν, κτυπούν το πρόσωπον και τους μηρούς των, εκφωνούν θρηνητικά επιφωνήματα εις κωμικόν τόνον και κατόπιν συνεχίζουν τον χορόν. Τραγουδεί ένας κορυφαίος τραγουδιστής και επαναλαμβάνουν εν χορώ οι άλλοι.
-[Στράτου 1970;, αδημ.] Ζάκυνθος: Ο χορός Αμοιρη ανακαλύφθηκε, κινηματογραφήθηκε και χορεύεται στις παραστάσεις του θεάτρου μας.
-[Στράτου 1979, 117] Αγιος Λέων Ζακύνθου: Χορός γκροτέσκος που αναφέρεται σε μια κοπέλλα που παραστράτησε και κλαίει τη μοίρα της, χορεύεται μόνο από άντρες και κοροϊδευτικά, συνήθως την Απόκρια.
-[Μυλωνάς 1982, 134] Ζάκυνθος: Τον χορόν Αμοιρη διέσωσε ο Αγγελος Βισβάρδης στο απομονωμένο ορεινό χωριό Αγιος Λέων. Χορευόταν αρχικά μόνο από άντρες. Είναι αποκρηάτικος, κυκλικός, μιμητικός σατυρικός χορός χωρίς την συνοδεία οργάνων.
-[Κάλβειο Μουσικό Σχολείο 91004, Α6] Ζάκυνθος: "Η άμοιρη". Δημήτρης Λάγιος, Κάλβειο Παραδοσιακό Συγκρότημα. Ενα από τα σπάνια δείγματα της ελληνικής λαογραφίας, που οι ρίζες του πιθανόν να φτάνουν στη διονυσιακή λατρεία. Διασώθηκε στο χωριό του Αγιου Λέοντα. Ανήκει στους κυκλικούς, μιμητικούς, σατιρικούς χορούς με τα δρώμενα της αποκριάς. Κορυφαίος του χορού είναι άντρας, γιατί όταν πρωτοφάνηκε η άμοιρη δεν είχε μπεί στην κοινωνική ζωή η γυναίκα, κάτι αντίστιχο που συναντάμε και στις ζακυνθινές "ομιλίες". Το τραγούδι αρχίζει ο πρωτοχορευτής apiacere και επαναλαμβάνουν οι άλλοι χορευτές τον ίδιο στίχο ρυθμικά με το tempo των κινήσεων, συνεχίζεται δε και τελειώνει με τον ίδιο τρόπο. Τραγουδιέται acapella και θυμίζει χορό αρχαίας τραγωδίας. Λόγια "Παντρεύτηκα, την άμοιρη, μ' ένα παλικαράκι. Κάθε πρωί με φόρτωνε μ' ένα σακί κριθάρι..." (Δημήτρης Λάγιος).