-[Μαργαρίτη 1987, 125] Σινασός Καππαδοκίας, ελληνόφωνοι: Ηταν αντικρυστός και κρατούσε την πρωτιά στους ντόπιους χορούς. Τα βήματα ήταν περίπου τα ίδια με των μαντηλιών και των κουταλιών της Βαρασού. Στα χέρια κρατούσαν ζίλια και χτύπαγαν τον ρυθμό ή απλώς είχαν τα τρία δάχτυλα ενωμένα σαν την Αγία Τριάδα. Ο τονισμός ήταν πάντα στο ένα πόδι και επιτρέπονταν τα λικνίσματα της μέσης αριστερά και δεξιά. Πολλές φορές οι έξω του χορού φώναζαν διάφορα πειράγματα, κυρίως στις μέλλουσες νύφες, άλλωστε ο χορός ήταν ένα είδος νυφοπάζαρο για τους λίγους άντρες που υπήρχαν. Ο Ισος είναι πολύ ωραίος όταν χορεύεται από γεροντότερους γιατί κινούνται στο οριζόντιο επίπεδο χωρίς να ανεβοκατεβαίνει το κορμί τους. Καμμιά φορά χόρευαν με κουτάλια ή με ντέφι. Οι έξω του χορού χτύπαγαν και παλαμάκια. Πολλά τραγούδια ήταν στα τουρκικά.
-[Αμαράντου 1991, 101] Σινασός Καππαδοκίας: Ο Ισος ήταν και αυτός Καρσιλαμάς, χορός που συμμετείχαν ζευγάρια, αλλά αυτή την φορά μόνο γυναίκες. Λέγεται ότι τον χόρευαν μόνο στα σπίτια. Περιγραφή του χορού και σχήμα με πέλματα.
-[Τυροβολά 1992, 127] Καισάρεια Καππαδοκίας: Οι ρυθμοί που φαίνεται να επικρατούν στη Σινασό, είναι κυρίως αυτοί του 2σημου και 4σημου ρυθμού με αντιπροσωπευτικότερους χορούς τον Κυκλικό, τον Ισσο και τον γυναικείο Πασχαλιάτικο. Ο Ισσος προσιδιάζει στην υφολογική του σύσταση, με το χορό των μαντηλιών και των κουταλιών των Φαράσων και αποδίδεται σε δίσημο μέτρο 2/4. Χορευόταν αντικριστά από ζευγάρι ανδρών ή γυναικών που χτυπούσαν ζίλια. Ο ίδιος χορός συνοδευόταν με ρυθμικό χτύπημα κουταλιών και ντεφιού και δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια αμεσότερη επικοινωνία μεταξύ των δύο φύλων.
|